“Kami tidak pernah merancang untuk menjadi pensyarah bersama di universiti ini memandangkan masing-masing tidak pernah mempunyai minat dan cita-cita yang sama,” luah dua pensyarah kembar Prof Madya Dr Noraniza Mohd Adzahan dan Prof Madya Dr Noranizan Mohd Adzahan.
Kongsi Prof Madya Dr Noranizan pensyarah di Jabatan Teknologi Makanan, Fakulti Sains Dan Teknologi Makanan sejak di bangku sekolah rendah lagi ibu bapanya sudah berpesan agar beliau dan kakak kembarnya bergaul dengan rakan-rakan yang lain.
“Bermula darjah satu lagi emak dan ayah kami sudah berpesan kepada guru untuk mengasingkan kelas supaya kami berkawan juga dengan orang lain. Oleh sebab itu, kami mempunyai kumpulan kawan yang berbeza.
“Ketika sekolah menengah di MRSM Jasin yang kini menjadi MRSM Tun Ghafar Baba, kami diletakkan dalam satu kelas yang sama kerana pihak sekolah tidak mahu memisahkan kami, namun rakan saya dan kakak daripada kumpulan yang berbeza,” katanya.
Kedua-duanya mempunyai personaliti, minat dan kecenderungan yang berbeza. Namun perbezaan itu menjadikan pasangan kembar ini saling melengkapi.
“Selalunya, kembar suka pakai baju dan warna yang sama tetapi kami sebaliknya. Saya lebih gemar berbaju kurung atau berkain manakala kakak lebih selesa berseluar.
“Saya lebih ekstrovert namun kakak sebaliknya. Jika ada tetamu beliau lebih gemar membuat air di dapur tetapi saya akan bergaul. Begitu juga personaliti yang lain, kami sentiasa berlawanan,” katanya.
Mengimbau kembali zaman persekolahan, nama kakaknya pernah dipotong ketika mengambil ujian lisan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) berikutan pengawas peperiksaan merasakan terdapat kesilapan ejaan nama yang hanya berbeza ‘N’ dihujung nama.
“Nombor kad pengenalan kami juga sama cuma yang membezakan ialah nombor belakang. Begitu juga ketika mengundi baru-baru ini yang mana kami mengundi di kawasan yang sama.
“Jadi, hampir sahaja nama saya dipotong kerana pegawai bertugas fikir nama ada dua kali ditulis. Namun kakak saya maklumkan seorang lagi itu adik kembar dan sedang menunggu di luar bilik mengundi,” katanya.
Mengulas tentang kerjayanya di UPM, beliau memulakan perkhidmatan sebagai tutor pada 2001 manakala kakaknya mula menjadi ahli akademik pada 2003.
Sementara itu, Prof Madya Dr Noraniza atau lebih mesra dengan panggilan Dr Niza, merupakan pensyarah di Jabatan Perubatan dan Pembedahan Haiwan Ladang & Eksotik, Fakulti Perubatan Veterinar. Katanya, walaupun masing-masing sudah bekerja di UPM namun mereka jarang bertemu.
“Fakulti Veterinar terletak jauh di luar kawasan kampus utama menyebabkan kami jarang berjumpa. Kami akan bersama jika terdapat program besar universiti.
“Kami pernah menerbitkan kertas kajian bersama. Itupun hanya sekali kerana ketika itu pelajar seliaan Dr Nora memerlukan sedikit kepakaran saya. Mungkin selepas ini kami akan merancang untuk bekerjasama sekali,” katanya.
Jelasnya, peluang yang dibuka oleh UPM menyebabkan masing-masing membina nama dalam bidang kepakaran mereka sehingga ke hari ini.
Menurutnya lagi, beliau membina identiti sebagai pakar kesihatan kuda di UPM selama hampir 20 tahun berjinak dan bermain bersama kuda. Jelas Dr Nora, kepakaran UPM dalam bidang teknologi makanan menjadikan beliau selesa mengembangkan penyelidikan dalam bidang tersebut di universiti ini.
“UPM merupakan sebuah universiti yang mempunyai reputasi baik bahkan kehebatan tersendiri dalam sesuatu bidang. UPM turut membantu untuk menaikkan nama kami dalam bidang kepakaran kami. Saya rasa rugi sekiranya meninggalkan UPM,” katanya.
Sumber: Universiti Putra Malaysia (UPM)
This website uses cookies.
